Isto o teño que sentir, non que pensar.

Cada vez que me falas, encólleseme o estómago, e dúrame horas, cada vez que me chamas como me chamabas cando me querías, faiseme un nó na gorxa, e dúrame días. Cada vez que miro o teléfono só penso en chamarte, cada vez que recordo, como sutilmente tentas que te esqueza, doume un golpe coa outra man. Ata cando vai durar isto? Non sei se quero que remate xa, ou que non remate nunca. Deixame quererte un rato máis e voltar a sentir o que me fixo dubidar.