Esta semana tocan Silvio e Ben

Volvo a un tema recurrente, que me persegue; escoitando esta canción encantoume este parágrafo:

Cierto que no prescindi de ningún laberinto
que amenazara con un callejón sin salida.
Ante otro más de lo mismo creí en lo distinto
porque vivir era búsqueda y no una guarida.

A vida hai que vivila, hai que arriscar, aferrarse ó que se ten da tranquilidade, pero non podes saber cal é o teu sabor favorito, ata que non os probas "todos". Agora toca catar, canto máis apresa mellor. O problema virá cando volvas á heladería a pola sabor que escolleches e che digan que xa non a fabrican ou que está esgotada, por iso temos tanta presa!!!!


Que non se pode atar nada con cadeas, nin mexar ó redor para marcar territorio; Deixao libre, se volve é teu, se non nunca o foi. But I would rather be locked to you than live in this pain and misery