sábado, 10 de julio de 2010

Dor

Dóeme a cabeza de chorar, teño os ollos inchados de tanto secalos.
Onte dixechesme q só me querias como amiga e que non me botabas en falta.
Xa non participarei máis da túa vida, as túas boas novas non serán tamén miñas e as túas penas xa non me entristecerán.
Conseguirei mellorar coma persoa sen a túa axuda, lograrei ter unhas metas claras e acadareinas, xuntarei tantas alegrías propias que xa non me fará falta alimentarme das túas.
Pero ese trozo de min que te levas, todos os anos que compartimos, iso non poderei rechealo nunca.
En cales son os meus defectos, polo menos niso, seguimos estando dacordo.

Que sabes que escribo e nin tan sequera queres lelo, que sabes volvo a casa e darache igual verme que non, que sabes que paso as horas lonxe e soa e non me contas ningún conto.

A verdade, se te vas a comportar así, mellor que non me queiras.



No hay comentarios:

Publicar un comentario