Teño que asumir que me abandonaches, teño que meter na cabeza que non me queres, teño que darme conta que non che importo máis que calquera outro amigo, teño que deixar de ser monotemática; pero non podo crelo, non entendo como puideches esquecer tanto amor; agora penso que me mentías e que te mentías a ti mesmo, q realmente nunca me chegaches a querer tanto, non atopo outra explicación.
Non sei canto vou tardar en deixar de soñar a diario contigo, non sei cando vou perder a esperanza de recuperarte, non teño nin idea de como se fai isto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario